Hayatımı beLirLeyecek(!) sınava bugün itibariyLe 35 gün kaLmış buLunmakta...
Bu çok ağır bi yük..OmuzLarım çöktü çökecek zaten sıkıntıdan.
KurtuLmak istiyorum artık..
Bir üçüncü girişe daha dayanamam sanırım.Geçen sene LayLayLom hazırLanmıştım kazanamayacağım ortadaydı zaten..
Ama bu senemi de kaybetmek istemiyorum bir işe yarasın istiyorum o dersane paraLarı,git-geLLer,otur çözLer,gitme kaLLar...
"Bu sene de oLmazsa" diye bir ihtimaL daha var biLiyorum..
%50 gözüküyor şansım...
Korkuyorum ama o gün yakLaştıkça stresim de artıyor.
Artan stresime paraLeL içtiğim sigara sayısı,ettiğim kavga sayısı,tersLediğim insan sayısı da artıyor ve herkes bu durumun farkında ama hiç kimse memnun değiL..
Tıpkı benim gibi.
KurtuLmak istiyorum ama kurtuLuşun bu sınava bağLı oLmadığını da kestirebiLiyorum...
Önümde bir geLecek uzanıyor siyahLar içinde ve ben o siyahı dağıtamıyorum bir türLü..
Kafamda binLerce soru işareti,onLarca kaçma pLanı...
Ama hayat bu değiL biLiyorum..
İstediğim bu değiL!
Bana istedikLerimi verecek oLan şey 3 saate sığmayacak kadar büyük!
Ama hayatımı 3 saate sığdırabiLecek oLan bi sınav da var önümde..
Çözmem gereken 180 soru sadece.
Hem ne var ki herkes çözüyo,baksana Türkiye birincisi garsonmuş,çobanmış LafLarı beynimde deLi tiLkiLer gibi doLaşıyor...
Hiç kimseden çekinmiyorum kendime vermem gereken bi hesap var...
Bi yanda istedikLerim var;güzeL ama kısıtLayıcı oLmayan bir iş,İstanbuL'da bir ev,eLimde fotoğraf makinem ve hayatın tadına vararak yaşayan bir ben!
Bi yanda bana istedikLerini bu gerçek kıLıcak diyen;180 dakikaLık bir saat diLimine böLünmüş 180 soru var.
Ben bir gazeteci oLmak istiyorum..
Ben bir roboğrenci oLmak istemiyorum...
Kaybettiğim yıLLarı geri verme konusunda garanti verebiLecek oLan biri varsa;
buyrun ömrümün her 180 dakikaLık böLümü sizindir...
Bir başka hayatta kaybettikLerimi aLabiLmeyi diLiyorum...
Pohpoh perim nerdesin?!
