Bazen, genellikle sinirimin tepe noktasına ulaştığı anlarda içimden geldiği gibi, sessiz değil aksine haykırırcasına küfrederim. Mesela vapur kıyıdan uzaklaşırken ben sigaramın olmadığını fark ettiğimde, mutfağın altını üstüne getirip kahvaltı şanına değer bi'şey bulamadığımda, blogumun ilk adresi damndan.blogspot.com'ken bir anda başıma ağır bi'şey düşmüş gibi şimşekler arasında yanıp sönen terskose.blogspot.com'u bulduğumda ve aylar aylar sonra benim neslimi yerden yere vurmayı kendine görev seçmiş, yaşıtlarımın konuştuğu Türkçe'ye ve piercinglerine kafayı feci halde takmış bir nevi orta yaş kahramanı http://terskoseden.blogspot.com u gördüğümde çok güzel küfürler ederim, etmiştim. Bana göre sabahın körü sayılan saat 09.00 sularında rüyamın ortasına gökten düşen elma kıvamında "dan dan" sesleriyle giren balyoz seslerini duyduğumda geçmiş günleri andım ve okkalı bir küfür ettim. Sonra duvarlarımın titrediğini fark ettim. Bi'kaç gün önce karşılaştığımız hırsızlar geri geldi apartmanı yerle bir ediyorlar sandım. Ancak gerçek bu değildi olay şuydu; üst kat komşumuz -ki yönetici sıfatını kendine yakıştırmış gözlüklü sevmediğim adam- evini balyoz darbeleriyle yerle bir edip yeniden kurmaya karar vermiş ve bu işe benim odamın üstünü yıkarak başlamıştı. Aklımın almadığı aynı aile evini her mevsimde gürültülü bir şekilde yenilerken ben bir yaz gecesi odamın camını açık bıraktığım ve müzik dinlediğim için "yarın işe gidicez be kapa şu camını!" tarzı serzenişlerle karşılaşmış camı kapatmakla kalmayıp utancımdan kendimi bile kapatmıştım. Aynı hassasiyeti hiçbir zaman göstermeyen bu insanlar bana ilkokul öğretmenimin özgürlük tanımını hatırlattı: "Başkalarının özgürlüğünün başladığı yerde sizin özgürlüğünüz biter." demişti Emin Bey. Eğer ilkokul günlerime yani o ana geri dönsem şu bilinçle hocama bir "hasktr" çekip bugün üniversite sıralarında oturmak yerine açıktan liseyi bitirmeye falan çalışırdım sanırım. Gecekuşu tabirini kendime yakıştıran bir insan olarak 6 saat uyku bana yetmiyor. Saat 15.50 oldu ama gürültü bitmiyor. Kahretsin! Amerikanvari bir aile değiliz, beyzbol sopamı alıp duvarlarını yıkmalarına yardım edeyim arada bir sopa elimden kaçsın kafalarına falan isabet ettireyim. Yapacak bi'şey yok küfretmeye devam. Çıldırmazsam iyi... Komşumuzun külüne değil bir tatlı huzur kıvamında sessizliğine muhtacım.
Yandaki fotoğrafımı neden koydum diye soracak olursanız bana değil arkamda, sigarasını emmek suretiyle içen büyük ihtimalle sinirden kudurmakla meşgul bayana bakın, onun kadar asabiyim bugün. Fotoğrafın alakası budur. Saygıyla bitirmek isterken bu postu saygısızlaşacağım için artık susuyorum yoksa elim her an kötü sözcükler yazabilir ve O'nun düşmanı olmak istemiyorum ki düşman tanımına da "cuk" oturuyorum. Aman neyse zaten gerçek "terskose" benim. Hıh!