Böyle bir şeyi hiçbir objeyle yaşamıyorum belki de.Ne zaman İş Bankası şubesi veya bankamatiği görsem içimi bir huzur kaplıyor. "Güvendeyim" hissi yayılıyor tüm bedenime. Böyle zamanlarda çok merak ediyorum geçmişimde bu bankayla ilgili bir anım mı var acaba? Mesela annem beni bir atm'nin içinde bulmuş olabilir mi?
Neyse.
Bugün de bankalarla, paralarla, baş ağrısıyla ve çıldırma noktasına yaklaşmakla sürdü ve bitmek üzere.
Hepimiz için, hepimiz adına Şebnem Ferah 'Bugün' diyor winampta...
Çok yakında -mesela bu cumartesi- Levent Marina'da. Kulakların pası silinecek, zat-ı şahane kıymetlisini şereflendirecek. Hasret bitiyor, Şebo geliyor.
Okulu özlüyorum galiba. Yapacak bir şey bulamamak çok sıkıcı. Sıkılmaktan bile sıkılır mı insan?!
not: ipod, i-pod, i pod herneysen işte benim olacaksın!
