Ekim 15, 2009

genellikle eşyaların da hisleri olduğuna inanıyorum. onları kırmamaya, üzmemeye, sıkmamaya çalışıyorum. en güzel anlarımı anıya çevirecek şeylerin birer parçası oldukları için onları sürekli biriktirip saklayıp duruyorum. bazen kutuların kapağını açıp aralarında zamanı unutarak vakit geçiriyorum. özellikle böyle anlarda günler sürecek düşünme periyotlarımı başlatmış oluyorum.

doğum günümde yüzlerce kağıt parçası, mektup, hediye, hatıra ve benzeri şeyi içim hiç acımadan ve tereddüt etmeden çöpe attım.
zaman zaman eşyalar kadar bile ruhum olduğuna inana mı yorum.