sarılıp uyuyorsun ya başın göğsümde, elin avuç içimde... düzenli bir halde nefes alıp verişini duyuyorum, hafifçe titriyorsun sonra. gözlerini açıp yanında olduğumu görüp yine uyuyorsun, bu sefer daha derin...
yaşadığımız her şey aynen bu uykulara benziyor sevgilim...
uzaktayken uyuyoruz sanki bir şekilde güvenliksizce, buluştuğumuzda uyanıyoruz hemen. birbirimizi görüp tekrar uyuduğumuzda fark ediyoruz ki, biliyoruz ki her sefer daha da derine...

kokunu bıraktın gittiğin yatakta, üzerime örtüp uyuyorum şimdilerde.


"belki de ruh eşi, ruhunu olgunlaşmaya zorlayan kişidir."