Ağustos 25, 2010

Hayatımdaki en önemli insanı bile bencilliğimle ve umursamazlığımla kırabiliyorsam ve sonra onaramıyorsam belki de kötü biriyimdir.
Sandığımın aksine günahsız, masum, tertemiz değilimdir. Düpedüz kirliyimdir.
Dilenecek ne kadar çok özür ve birleştirilecek ne kadar kalp var etrafta... Oysa ben sadece uyuyorum... Hatta tekrar uyuyabilmek için uyanıyorum.
Yıkanabileceğim sulara ihtiyacım var, günlerce haftalarca aylarca sadece ama sadece gitmek istiyorum... Herkesin hayatından sessiz ve sakince.

keşke elimden tutsan...