"we could make this easy
easy love
easy"

oysa ki fikri ve zikri birbirine benzeyen bir insan oldum ben hep. yine de böyle anlaşılmış olmak garip tabii. orada, burada ya da şurada hiç fark etmez "dur" diyebilme hakkımı kullanabilmeliyim dedikçe daha çok susuyorum.
selam, ben genişlemek istiyorum? ama o kadar buruşmuşum ki açıldığımda izlerim belli olacak diye korkuyorum.
insanın canını en çok acıtanlardan biri "seni anlamıyorum" dediğinde gerçekten de anlamıyor olması. geçiştirmek için, basite kaçmak için ya da saçma sapan başka bir şey için değil gerçekten en basit anlamıyla ve özünde "anlamaması"
üç dört cümlelik bir şeyim aslında, atla deve değil şunun şurasında.
en büyük kurtarıcılarım olan hadi bakalım, öyle işte ve neyse üçlüsünden duruma en uygun olanını yardıma çağırıyorum şimdi...

neyse.