"i need your love right now, now, now, now"

Dün gece Z. ile kısacık sohbet ettik. Aklımda "konuşmak ve yapmak" üzerine söylediği minicik bir cümle kaldı. Hani bazı anlar olur insanın hayatında, uzun zamandır aradığın cümleyi bulmuş gibi sevinir ve sahiplenirsin bir şeyi duyduğunda ya da okuduğunda. Benimki de o hesap. Asla unutmayacağım o cümleyi benim kadar sahiplenecek biri daha varsa bu dünya üzerinde o da sahibi, yani Z.'nin kendisidir herhalde.

Bugün okulda sincap gördüm, mutlu oldum. Eve gelip iki ay önce aldığım anahtarı yerine koydum. Saçma sapan "acaba bugün mü oyunları"mı bozdum ve artık daha huzurluyum.

kendime not: kabus görmekten vazgeç ve bir ara dinlen, lütfen.