Bugün yine büyük bir zafer kazanıp 525'imizden* sağ çıkmayı başardıktan sonra ilk defa şaşırmayarak doğru binaya yöneldim ve Video Listening dersimize vaktinde yetiştim.Derse geçmeden önce bir hafta kadar önce olduğumuz Reading sınavı -vize bu değil,değil mi?!- sonuçlarını dağıtmaya başladı,benden başladı: "-Çağdaş, 10!" dediğinde ufak çaplı bir sinir krizi yaşamak üzereydim ki Öss'yi kazandığım günlere geri döndüm.Hızlı hızlı sonuç kağıdımı,sevincimi,babamın hezeyanlarını,hayal kırıklıklarımı,okula kaydımı ve daha birçok şeyi 5-6 saniye içerisinde hatırlayıp içimden "holey" -çocukluğumdan beri oley yerine,holey derim- diye bağırdıktan sonra hocaya teşekkür edip kağıdımı aldım.Mutlu oldum.Sonra derse geçmeye çalıştık ancak bir türlü olmadı.Gerek öğrencilerin mevsimi olmasa da yaşadığı bahar pıtırcığı halleri,gerekse hocamız Salih Bey'in iğrenç esprileri ki bi'kaç örnek vermeden geçmeyeceğim;
-Buraaaak,son duraak.
Öğr:-Hocam ** ne demek?
Hoca:-Ben Beşiktaşlıyım çocuğum.
Ö:-Ben size takımınızı sormadım ki..?
H:-Sormadan söylemek marifettir yavrum!
yüzünden dersimizi bir türlü yapamadık.Durumdan hoşnut bir şekilde binadan ayrıldık.
*525 hakkında bilgi almak için sözlüğe bi' uğrayın.
Günün notu:Artık lisede okumadığım psikolojisine kendimi inandırmam gerekiyor,hayır Marmara yerine Ege olunca insan adapte olamıyor...
Günün Tavsiyesi:Komünite'ye mutlaka uğrayın.
