Genel bir sıkkınlık hali var üzerimde. Bloglardan -kendi blogumda dahil- feci soğudum. Bilmem kaç yıllık blogger olarak -yaklaşık 2- bu durum beni çok üzdü, anlatılmaz yaşanır! Ömrümün sonuna kadar blog yazmayacağım/okumayacağım sanmaya başladım. Bunu da kimselere belli etmek istemedim, üzüntüme ortak olmayın, siz de sıkılmayın diye. Ben aslında çok düşünceli ve şahane bir insan, kıytırık bir blog yazarıyım. Tüm bu dertler sonsuza kadar kalacak, kahretsin, delete this blog...............
derken bugün o şahane blogger, kızıl saçlı güneş; Küldeysak ve hayatımın büyük bir bölümünü kapsayan değerli kişi; Vaiz ile oturduk, konuştuk. Kül Hanım dediler ki "saçmalıyosun Terso bu hepimizin başına gelen bi'şeay, dönem dönem oluyo yaniea."
O an anladım ki beni sıkan şey bu monotonluk, bu aynı suda yıkanmaya kaçıncı kez kalkışım ve bu nadide "template"e ortak olan başka insanların da olması. Oysa ki hepimizin öğrendiği ilk felsefi cümledir "aynı nehirde/suda/denizde/gölde/çayda/ırmakta/vb. iki kez yıkanılmaz."
Ah ne güzel söylemişsin Herakleitos, kalk mezarından öpücem valla!
Değişeceğim arkadaşlar, bi bekleyelim ve neler yapabiliyoruz görelim önce. Bunca yıllık blogger dostlarım ve değerli Oky, toplanıyoruz arkadaşlar. Bu havada gidilmez. Blog hayatım burada bitemez. Acil durum değerlendirmesi talep ediyorum!