Susmak kolaya kaçmaktı..
Daha fazla dayanamadım belki,
belki de bu kadarı yeterdi, yine de
"nasıl başlasam utanmadan konuşmaya".
Özlüyor insan bazı şeyleri.
Hep arıyor yitirdiklerini..
Ağıt yakma ya da yas tutma zamanı değil şimdi.
Söyleyeceklerim bitti sandığım andı,gitti.
Artık anlıyorum, biliyorum aslında bitmedi...
Bilmiyorum..Bitmiyorlar bir türlü..Hayır biten bi'şeyler var işte gözümün önünde..Tükeniyor ağlatıyor her gelip gidişinde..Artık gitti..Kovulmadan gitti..En iyisini etti..Dönmemeli bir daha geri,asla!..//Güzel şeyler de olmuyor değil hani..1. sınıfa geçer geçmez,yurt ya da eve yerleşipBornova'da bir iş bulup..Her gece içip yazılar yazacağım bir hayat bekliyor beni..Az biraz daha sabır..Gerisi zaten gökyüzü kadar mavi..Kendimi "ben" kurtaracağımve "Türkiye duyma"sa da ben kendimle gurur duyacağım!Bulut olacağım..yine de sevgilin serzenişte,,işte.
yorulmam devam, fırtınam tamam,hadi kalk canına yandığım savruk tembel beden,elimde hesap soran kızın kayıp inançları,avlanan biz değiliz korkunun naylon kanatları.sevemedim onları ben bi türlü naylon öfke kuru gürültü,ört üstümü şimdiden kirlenmeden.çıktığın yolum, çaldığım kapım,yetti sus canına yandığım yalan yanlış sözün,yüzünde yanık yenik kadınlardan ödünç acı.ağlama biz biliriz yırtılan naylon sevdaları.sevemedim onları ben bi türlü naylon öfke kuru gürültü,ört üstümü şimdiden kirlenmeden.
