"Yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik" deyimini kullanmak için en uygun an, belki de şu an.1 haftadan daha az kalan süreyi nasıl geçireceğimi bilmiyorum.İçimde bastıramadığım bir korku var.Ne yaparsam yapayım kendimi rahatlatamıyorum.Sanırım sınavdan çıktıktan sonra huzurdan bayılabilirim.Türkiyede üniversiteye hazırlanan tüm öğrencileri teşvik edebilecek gücüm olsaydı keşke,taaruz yeri zaten kesindi.Parmağımı kıpırdatacak halim yokken,esnemeye bile üşenirken kimi teşvik edebilirim ki?Neyse gerçek hayat hep aynı zaten,rüyalar aleminde ne var ne yok bi bakıp geliyorum.
Herkese başarılar dilemeyecek kadar bencil bi insan değilim bu yüzden herkese başarılar -kendime daha çok- diliyorum.
Not:Blogumda Öss muhabbeti yapmaktan bende sıkıldım.Hergün pilav yenmiyor farkındayım.Biraz daha sabır ondan sonrası...
