Bugün geldim Dikili'den.Geldiğim gibi annemi ziyarete gittim işyerine.Pek güzel ağırlandım.Dikili gerçekten çekilecek dert değil ama katlanıyorum.Hayatımdan uzaklaştığımı hissediyorum ve körelip törpüleniyorum sanki.Eskiden olduğu gibi yazamamaktan,fotoğraflar çekememekten ve unutulmaktan korkuyorum.Dikili olayını işkence bitişi anlatacağım pek uzun olacak okumak isteyenlere artık...
Bugünün en güzel olayı O beni çok mutlu etti,aşırı mutlu etti.Sanırım her şey yoluna girdi.Yani;
her şey yerli yerinde yine
bu sabahların bir anlamı olmalı...
Bugün O'na çok önemli şeyler söyledim ama hiçbiri yapamayacağım şeyler değildi.Akışına bırakmak en iyisi bazen.Aktı aktı ve sonunda durdu...Önce deldi geçti ruhumu sonra ataç gibi takıldı kaldı.Her şeyiyle sevmek,gözü kör olmak böyle bir şey olsa gerek...
Tekrar görüşünceye dek mutlu kalın.
